Ennorath

Patrzę trochę zdziwiona na Madzika... nie spodziewałam się ze tak szybko przybiegnie. Po chwili uśmiecham się szeroko No jasne! dostaniesz największy kawałek Odwracam się. Podchodzę do okna i patrzę czy ktoś nie idzie-niema nikogo w pobliżu. Wyciągam rękę i wypowiadam parę słów po elficku. Midnight zawsze przylatuje jak go wzywam. Biorę kruka do środka i daje mu jeść. Siadam obok Madzika i obie patrzymy się jak ciasto ładnie rośnie. Midnight dziobie mięsko w tym czasie.

Ha! Jeszcze nie jest tak pozno to moze zrobimy sobie ognisko? pytam Madzika rozpromieniona. Założyłam ze sie zgodzi i poszlam poszukac jakiegos koca i czegos na czym idzie po brzdekac. Wracam z duzym granatowym kocem i dosc stara zakurzona gitara. niach, niach... idziemy?

(Author's note: piszę to tutaj, poniekąd, żeby polepszyć moje wyobrażenie o moich postaciach - tak, przywłaszczyłam ich sobie, żeby jakoś lepiej ich opisać i skorygować ewentualne nieprawidłowości, tak, żeby nikt już nie narzekał, że są słabo zarysowani - przy okazji, jeśli pojawi się ich więcej, zastanowić się nad wzajemnymi relacjami tych postaci. Ja wcale nie marnuję weny na coś takiego, bo dopóki nie przyjdzie mi do łba coś, co B miałby zrobić - najpierw tym gościom w barze, a potem W i tak dalej nie pociągnę, a tak może coś przy okazji mi przyjdzie. Poza tym to dość zabawne xP)

Niedaleko domku przechodzi Selene - średniego wzrostu dziewczyna o słabo zaokrąglonej sylwetce (wielu określiłoby ją jako 'chłopięcą') i niezbyt pięknej acz sympatycznej buzi o ciemnoniebieskich oczach. Bez zbytniego entuzjazmu zatrzymuje się, ale nie po to by podziwiać uroczy skądinąd widok, ale głównie, żeby zobaczyć, co się stało z jej towarzyszem. Po mniej więcej dziesięciu minutach jej cierpliwość została nagrodzona - spomiędzy drzew wyłonił się ON. Rozczochrane, czarne włosy, w których tkwiło kilka ułamanych gałązek, oczy przypominające bardzo oczy Sel... Tak - to pan B we własnej osobie (komentarz: Blayse ma fatalną kondycję. W sumie zauważyłam już wcześniej...) Dziewczyna obdarzyła go lekkim uśmiechem.
I co? Zafascynował cię las? spytała. Chłopak w odpowiedzi pokręcił przecząco głową.
Nie mam bladego pojęcia, co go tak fascynuje... odparł, rozkładając bezradnie ręce.
"Go"? Myślałam, że chciałeś sobie zafundować jakąś weryfikację wrażliwości na piękno naturalne, czy coś. zdziwiła się Selene, wpatrując badawczo w kuzyna.
Tak... Powiedzmy uciął Blayse, rozglądając się dokoła. (komentarz: B jest skłonny do <ironia>taaakich</ironia> poświęceń, żeby jakoś zrozumieć Willa... W sumie mi go żal, bo zapewne i tak mu się nie uda )

Ostatnio edytowany przez Selene (2007-03-06 21:12:41)