Ennorath

To ja może napiszę conieco o mojej postaci w naszym Odstresowującym RPG, hm? (Tak, akurat jestem na komputerze - -') Żeby czasu nie marnować - zaczynam!

Imię: Rumianek
Płeć: Mężczyzna
Rasa: Niziołek
Wiek: 107 lat
Klasa: Łotr jakich mało! (Alternatywa oficjalna: bajarz)
Opis wyglądu: Poorana zmarszczkami wesoła twarz nigdy nie zaznała strachu. Na głowie ma elegancki tupecik koloru hebanu, który pasuje do czarnych jak węgiel oczu. Szczyci się wyjątkowo bujnym owłosieniem na klatce piersiowej, z której podobnież miały pochodzić włosy z tupecika. Nieodłącznym elementem jego wyglądu jest stara (prawie jak on) drewniana fajka, z którą, jak lubi mawiać, "nie rozstawał się od dzieciństwa". Jego solidnie napełniony brzuch nie stanowi żadnej przeszkody, by wykonywać niebezpieczne misje i akrobacje, o których wygimnastykowana młodzież by nawet nie pomyślała.
Charakter: Lubi opowiadać (najczęściej o sobie i swoich przygodach) każdemu, kto jeszcze ma otwarte uszy, chociaż przyłapywano go na ględzeniu starcom pozbawionym już słuchu. Dokonywał bohaterskich czynów, więc jest niewiarygodnie odważny, dzielny i wytrzymały. "Jedyne, czego potrzebuję do życia na tym świecie to fajka, trochę dobrego ziela i pary uszu do słuchania", zwykł mawiać. A mawiać zwykł zazwyczaj dużo i o wszystkim. Ekspert we wszelakich dziedzinach nauki, sztuki oraz sportu, jeden z najstarszych mieszkańców wioski, lecz zarazem zaliczany do najmłodszych duchem i najbardziej krzepkich.
Historia: Tutaj o szanownym panie Rumianku nie można wiele powiedzieć pewnych rzeczy. Wiadomo jedynie, iż w młodości przetrwał całą Prawie-Stuletnią-Wojnę, która skończyła się, gdy miał około pięćdziesięciu lat. Z walki powrócił z wielkimi łupami, o których opowiadał kolejnym pokoleniom poczciwych niziołków, lecz z każdym rokiem historia jego stawał się dziwnym sposobem coraz bardziej niebezpieczna. Szanowany jednak powszechnie w całej wiosce oraz poza jej skromnymi granicami.
Ekwipunek: Fajka, spory zapas ziela oraz parę czystych kart papieru z piórem i buteleczką inkaustu. Resztę swego złodziejskiego dobytku chowa podobno w niezgłębionych kieszeniach i rękawach.

Koniec! Rumianek rządzi!

Ostatnio edytowany przez Arvi (2007-04-02 22:27:55)

Imię: Eleri
Płeć: Kobieta
Rasa: Człowiek
Wiek: 24
Klasa: Wojownik (mniej więcej xD)
Opis wyglądu: Niezbyt wysoka, smętna dziewoja o długich, czarnych (z nieoficjalnych źródeł wiadomo, że urodziła się ciemną blondynką) włosach, obowiązkowo z grzywką, zakrywającą połowę twarzy. Oczy zazwyczaj pozostają w cieniu, ale i tak są tak ciemne, że trudno powiedzieć, jakiego właściwie są koloru. Wąskie usta odwykły od uśmiechania się, jakby dziewczyna święcie wierzyła, że od tego porobią się jej zmarszczki (piszę "jakby", bo nie sądzę, żeby tak było)
Charakter/Osobowość: Nie lubi niczego ani nikogo. Nic jej nie interesuje, bo wszystko jest przecież beznadziejne i bez sensu. Możliwe, że ma jakieś cele czy marzenia (w końcu ciągle jest jeszcze młoda), ale skrywa je przed światem tak głęboko i sprawnie, że sama o nich już nie pamięta. Albo też się nie przyznaje. Zdarza się jej być złośliwą, jeśli w ogóle uzna, że ktoś jest wart tego zachodu. Cierpliwości nie ma ani za dwie sztuki miedzi, ale gdyby tylko chciała, nie miałaby problemu skoncentrować się na czymś i w miarę szybko to osiągnąć. No, ale przecież po co?
Historia: Eee... ^-^
Ekwipunek: dwa miecze jednoręczne, niezbyt duże drewniane pudełko, pełne jakichś tajemniczych specyfików, butelka kwasu i mnóstwo innych drobiazgów, z których jeden jest dziwniejszy od drugiego xD No... może nie takie mnóstwo.